مبانی رنگ -قسمت اول

رنگهای اصلی:

آبی- قرمز- زرد اگر رنگهای اصلی ترکیب بشوند، رنگهای ترکیبی و یا فرعی بوجود می آیند.

انتخاب رنگها:

این انتخاب به شخصیت هنرمند و موضوعی که دردست تهیه دارد بستگی دارد. برای بیان هر اندیشه ایی رنگی مناسب است. برای نمایش یک موضوع آرام، نمی توان رنگهای محرک بکار برد و از تضاد رنگهای مکمل استفاده کرد. همچنین برای موضوعی شاعرانه و محرک، نمی توان از هم آهنگی رنگهای سرد و آرام استفاده کرد.

خاصیت رنگها:

خاصیت دیگر رنگها سردی یا گرمی رنگهاست. نارنجی و رنگهای نزدیک و مجاور آن رنگهای گرم نامیده می شوند و آبی و رنگهای مجاور آن رنگهای سرد محسوب می شوند. سردی و گرمی رنگها باعث می شوند محرک و یا خاموش جلوه کنند. بنابراین رنگ به شخصه می تواند عمق را نمایش دهد و این خاصیت باعث شده است که برای تزئینات داخلی بناها رنگها را برحسب هدفی که داند بکار ببرند، یعنی مثلاً برای آنکه وسعت و فضای بیشتری را القاء کنند دیوارها و سقفها را به رنگهایی در می­آورند که ما آنها را رنگهای خاموش می­نامیم.

خاصیت دیگر رنگها، تاثیرات روحی آنهاست. رنگ زرد تا حدی نشاطآور است، آبی تاثیری آرامش بخش دارد، قرمز محرک است. بنابراین، رنگی که در تابلو غالب است احساس مخصوص بخود را در تماشاچی برمی انگیزد.

اما در رنگ نیز مانند خط و سایه و روشن، موضوع مهم هم آهنگی و ارتباط میان رنگهاست، نقشی که با رنگهای نزدیک بهم رنگامیزی شده است، یکنوع احساس آرامش و هماهنگی ایجاد می کند. البته ممکن است این نقش به نظر ضعیف و بی رنگ بیاید، در این صورت یک رنگ مکمل لازم است تا تضادی ایجاد نماید و سبب جنبش و زندگی شود.